Ten eerste bedankt voor alle leuke reacties en of emails, altijd leuk om te weten dat onze blog gevolgd wordt!
Bijna een week Buenos Aires is overlopig ruim voldoende om de stad te leren kennen. Sommige wijken/ gebouwen of restaurants hebben we al drie keer bezocht.
Afgelopen zondag zijn we van ons Eigen hotel verhuisd naar het hotel waar we ons hebben aangesloten bij de rest van de groep waarmee we de komende drie weken door Argentinie gaan reizen. Wij liepen de groep bij toeval tegen het lijf toen wij net naar een grote markt wilden gaan. Een groep Nederlanders herken je altijd wel, alleen al door de lengte J
Hun vliegreis met British Airways was een stuk zwaarder geweest dan die van ons met Air France. Zo hadden zij een overstap op Heathrow, een stop in Sao Paulo en was de turbulent vrij heftig geweest. Zo heftig dat in ieder geval 1 stewardes ziek is geworden, enkele mensen het eten niet binnen konden houden (wat toch niet te eten was heb ik begrepen) en hier en daar een passagier die aan het zuurstof moest.
Gisteren (maandag) zijn Karin en ik gaan shoppen en de groep is met een bustour Buenos Aires gaan verkennen. Deze tour hadden wij op dag twee ook al gedaan en doordat we best weinig kleding bij ons hebben leek het ons verstandig om enkele kledingstukken aan te vullen. We zijn gaan shoppen in Alto Palermo Shoppingcenter dat vrij groot is en de moeite waard is om eens te bezoeken.
Om 18:00 zou de bus weer vertrekken en om nog snel wat te gaan eten zijn we naar een bar/ restaurant geweest waar we al twee keer eerder zijn geweest “Café El Theatro”. Dit is typisch zo’n kleine gezellige eetgelegenheid waar je tegenaan moet lopen. Het is redelijk Klein, de bedizening is er vriendelijk en het eten is gewoon goed. Sommige gerechten zijn gewoon heerlijk, het is geen eten waarvan de bedizening komt vertellen wat je nou eigenlijk op je bord hebt liggen omdat je anders zelf niet zou herkennen (op zulke momenten denk ik al om stiekem om weg te rennen).
Over drie weken zijn we weer in Buenos Aires en ik vermoed dat we daar weer gaan eten, onthouden mensen, “Café El Theatro”, Avenida Cordoba 1225.
Deze tekst schrijf ik in de bus onderweg naar Puerto Madryn, het is zo’n slaapbus waarin je maar drie rijen naast elkaar hebt en waarbij je bijna helemaal plat kunt liggen! Heeft Nederland ook zulke bussen? Vroeger was de busreis naar Spanje al zo’n straf, je kwam er altijd gebroken uit.
In ons volgende verslag ongetwijfeld meer over Puerto Madryn, de zoektocht naar de walvissen en wat we nog meer gaan meemaken.
Tot schrijfs!




Ze kennen Cruijf nog in Buenos Aires!

Puerto Madryn, het is niet te zien maar het waait erg hard en continue